Beeldende vorming les 1

De eerste les beeldende vorming moesten we groepjes maken van 4 personen. Ik werd samen met 3 anderen aan een tafel gezet, een beetje afgezonderd van de rest van de groepjes. We kregen een materialen (lijm, scharen, stroken papier en een potlood) en een opdracht. We lazen de inleiding van de opdracht, die ging over een meisje die een Eiffeltorentje van haar tante had gehad. Haar tante was in Parijs geweest en vertelde dat de Eiffeltoren heel hoog is. Toen volgde een stappenplan. In 10 stappen stond precies beschreven hoe je een kubus maakt van de papieren stroken en hoe je vervolgens een kleinere kubus maakt die erboven op kan, zodat je een zo hoog mogelijke toren kan vormen. Toen de tijd die we hadden gekregen om was, hadden we een hoge toren staan van allemaal kubussen op elkaar. We gingen de opdracht nabespreken. Eerst mochten de andere groepjes vertellen wat ze hadden gemaakt. Het opvallende was dat hun torens helemaal niet hoog waren en er ook allemaal heel anders uitzagen. Het bleek dat zij een andere opdracht hadden gekregen (wel allemaal dezelfde). Zij hadden ook een inleidend verhaaltje, over Remy de rat van Ratatouille. Remy wil kok worden in het beste restaurant van Parijs. Zij hadden dat restaurant gemaakt. Ook met behulp van stappen. Maar zij hadden maar 4 stappen en daarin stond niet precies beschreven hoe het eruit moest komen te zien maar daar stond alleen in dat het een toren moest worden met geometrische vormen erin en een reclamebord bovenop.

Beide opdrachten hadden betrekking op het lesfasenmodel. Het lesfasenmodel gaat uit van drie fasen:
de receptive fase: dat was het verhaaltje bij beide opdrachten. De receptive fase= laten openstaan voor een bepaald thema of laten inspireren. Echter bij de opdracht die wij hadden was het verhaaltje onnodig en inspireerde het niet. Bij de opdracht van Ratatouille werden ze wel geïnspireerd over hoe ze hun bouwwerk eruit zou komen te zien.
Als tweede is er de productie: dat is hoe je iets gaat maken. Bij beide opdrachten was dit het stappenplan. Bij ons moesten we gewoon de stappen volgen en hoefden we er verder niet bij na te denken. Bij iedere stap stond precies wat we moesten doen. Bij de Ratatouille-opdracht hadden ze veel vrijere stappen. Er stond wat erin moest maar hoe je het deed mocht je met z'n allen bedenken.
Als derde is er de reflexie: Terugkijken, wat hebben wij gemaakt? En hoe? De reflexie bij onze opdracht kan eigenlijk vooral door de docent gedaan worden. Is de toren stevig? Maar veel verder dan dat gaat het niet bij de reflexie. Bij de Ratatouille-opdracht kon de reflexie goed samen worden gedaan. Hoe hadden ze het gemaakt? Wie had welke ideeën?

Het is duidelijk dat de Ratatouille-opdracht uitdagender was qua creativiteit. Zij moesten ideeën samenvoegen en een leuke en goede constructie bedenken. Als iedereen onze opdracht had gehad, hadden we allemaal dezelfde toren gehad. Het doel van deze les was op dat duidelijk te maken.

Hier een foto van onze toren: